سفتریاکسون برای سگ و گربه (دام کوچک)

مروری بر سفتریاکسون برای سگ‌ها و گربه‌سانان

سفتریاکسون که به نام Rocephin® نیز شناخته می شود، یک آنتی بیوتیک تزریقی است که برای سگ ها و گربه ها استفاده می شود. می‌توان آن را به‌عنوان نسل سوم سفالوسپورین تزریقی که برای درمان عفونت‌های جدی، به‌ویژه آنهایی که توسط سویه‌های حساس انتروباکتریاسه ایجاد می‌شوند، مورد استفاده قرار داد.

عمل ضد باکتری سفتریاکسون از طریق مهار سنتز موکوپپتید در دیواره سلولی باکتری به دست می آید: در حضور بتالاکتامازها، هم پنی سیلینازها و هم سفالوسپورینازها، دارای درجه بالایی از ثبات است.

سفتریاکسون بر هر دو باکتری گرم مثبت و گرم منفی موثر است. حساسیت گرم مثبت شامل برخی ارگانیسم های استافیلوکوک و استرپتوکوک است. حساسیت گرم منفی شامل Bacteroides spp، Enterobacter spp است. E. coli، Klebsiella spp، Proteus spp، Pseudomonas aerogenosa و Serratia spp.

سفتریاکسون پس از تزریق عضلانی به خوبی جذب می شود و به طور گسترده در سیستم های اندام توزیع می شود. علاوه بر این، از سد خونی مغزی و سد خونی جفتی عبور می کند.

سفتریاکسون یک داروی تجویزی است و فقط از دامپزشک یا با تجویز دامپزشک قابل تهیه است.

این دارو برای استفاده در حیوانات توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده است، اما به طور قانونی توسط دامپزشکان به عنوان یک داروی بدون برچسب تجویز می شود. درباره تجویز این دارو با دامپزشکان دکترپت مشورت کنید.

مشاوره آنلاین با دامپزشک

نام های تجاری و نام های دیگر سفتریاکسون

این دارو فقط برای استفاده در انسان ثبت شده است.

فرمولاسیون انسانی: Rocephin® (Roche)

فرمولاسیون دامپزشکی: ندارد

موارد استفاده از سفتریاکسون برای سگ و گربه

سفتریاکسون هم در سگ ها و هم در گربه ها برای درمان انواع عفونت های باکتریایی از جمله:

• عفونت های دستگاه تنفسی
• عفونت های پوستی
• عفونت های دستگاه ادراری
• سپتی سمی باکتریایی
• عفونت استخوان و مفاصل
• عفونت های داخل شکمی
• مننژیت

سفتریاکسون در برابر عفونت های ناشی از انگل ها (کرم های روده)، کنه ها، ویروس ها یا قارچ ها موثر نیست.

اقدامات احتیاطی و عوارض جانبی

در حالی که سفتریاکسون به طور کلی در صورت تجویز توسط دامپزشک بی خطر و موثر است، اما می تواند عوارض جانبی در برخی از حیوانات ایجاد کند.

سفتریاکسون نباید در حیواناتی که به آن یا سایر سفالوسپورین ها حساسیت یا آلرژی دارند استفاده شود. شایع ترین واکنش حساسیت مفرط در انسان ایجاد بثورات پوستی است.

عوارض جانبی دستگاه گوارش (استفراغ و اسهال) و کولیت کاذب غشایی نیز ممکن است به دنبال درمان با سفتریاکسون رخ دهد.

مقادیر خونی از جمله ALT، AST و BUN گاهی در بیماران انسانی دریافت کننده سفتریاکسون افزایش می یابد و ممکن است گچ در ادرار ظاهر شود.

ترکیباتی از نمک کلسیم سفتریاکسون در کیسه صفرا سگ هایی که با دوزهای بالای سفتریاکسون درمان شده اند، یافت شده است.

ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوز، و لکوپنی شایع ترین عوارض هماتولوژیک منتسب به سفتریاکسون هستند.

پس از تزریق عضلانی، ممکن است درد و حساسیت موضعی مشاهده شود .

تداخلات دارویی

سفتریاکسون ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. برای تعیین اینکه آیا سایر داروهایی که حیوان خانگی شما دریافت می کند می تواند با سفتریاکسون تداخل داشته باشد، با دامپزشک خود مشورت کنید. چنین داروهایی شامل برخی آنتی بیوتیک های دیگر است.

به دلیل ناسازگاری احتمالی با سایر داروهای ضد میکروبی مخلوط نکنید.

سفتریاکسون باید در بیمارانی که دیورتیک های لوپ دریافت می کنند با احتیاط مصرف شود زیرا ممکن است خطر سمیت کلیوی افزایش یابد. در چنین مواردی عملکرد کلیه باید کنترل شود.

سفالوسپورین ها، به طور کلی، ممکن است با تست کومبس تداخل داشته باشند (مثبت کاذب) و ممکن است به طور کاذب مقادیر 17 کتوستروئیدی ادرار را افزایش دهند.

اشکال دارویی موجود سفتریاکسون

پودر برای تزریق: ویال های حاوی 250 میلی گرم، 500 میلی گرم، 1 گرم یا 10 گرم.

تزریق: 1 گرم یا 2 گرم پیش مخلوط، منجمد. در ظروف پلاستیکی 50 میلی لیتری.

اطلاعات دوز سفتریاکسون برای سگ و گربه

هرگز نباید بدون مشورت با دامپزشک خود دارو مصرف کرد.

در سگ ها، دوز معمول 15 تا 50 میلی گرم بر کیلوگرم ، هر 12 تا 24 ساعت به صورت عضلانی یا داخل وریدی است.

در گربه ها، دوز معمول 12.5 تا 25 میلی گرم در هر پوند (25 تا 50 میلی گرم بر کیلوگرم) هر 12 ساعت به صورت عضلانی، داخل وریدی یا داخل استخوانی است.

پس از دریافت سفتریاکسون، میتوان با نسخه سفالوسپورین خوراکی مشابه سفتریاکسون حیوان خانگی به خانه فرستاده شوند.

مدت زمان مصرف بستگی به شرایط تحت درمان، پاسخ به دارو و ایجاد هرگونه عوارض جانبی دارد. حتماً نسخه را تکمیل کنید مگر اینکه به طور خاص توسط دامپزشک شما تجویز شده باشد. حتی اگر حیوان خانگی شما احساس بهتری داشته باشد، کل برنامه درمانی باید تکمیل شود تا از عود بیماری جلوگیری شود یا از ایجاد مقاومت جلوگیری شود.