آزیترومایسین برای سگ و گربه (دام کوچک)

بررسی آزیترومایسین برای سگ‌ها و گربه‌ها

آزیترومایسین که در انسان با نام های تجاری مختلفی از جمله Zithromax® یا “Z-pack” شناخته می‌شود، یک داروی باکتریواستات است که در سگ‌ها و گربه‌ها برای درمان انواع بیماری‌ها از جمله عفونت‌های پوستی، عفونت‌های دستگاه تنفسی و عفونت‌های دستگاه تناسلی استفاده می‌شود. آزیترومایسین که در سال 1980 اختراع شد و از اریترومایسین مشتق شد، متعلق به زیرگروه آزالیدهای آنتی بیوتیک های ماکرولید است. مانند سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید، با اتصال به محل “P” زیرواحد ریبوزومی 50S میکروارگانیسم های حساس عمل می کند و سنتز پروتئین وابسته به RNA را مختل می کند. باکتری های حساس عبارتند از: استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوک های مختلف، برخی گونه های هموفیلوس، گونه های خاص باکتریوئید، بورلیا بورگدورفری، برخی از مایکوپلاسما گونه ها و برخی گونه های کلامیدیا. این یک آنتی بیوتیک جایگزین خوب برای حیوانات خانگی حساس به پنی سیلین یا در شرایطی است که پنی سیلین در درمان بیماری شکست خورده است. پس از مصرف خوراکی، آزیترومایسین به سرعت جذب شده و به طور گسترده در سراسر بدن توزیع می شود. فراهمی زیستی آزیترومایسین در سگ‌ها 97 درصد، در گربه‌ها 58 درصد و اتصال به پروتئین آن بسته به غلظت پلاسمایی 7 تا 51 درصد است. توزیع سریع آزیترومایسین در بافت ها باعث افزایش قابل توجهی سطح آزیترومایسین نسبت به پلاسما می شود. نیمه عمر آزیترومایسین طولانی است و در سگ ها تا 90 ساعت طول می کشد. در گربه ها، بسته به بافت، نیمه عمر بافت 13 تا 72 ساعت است. بخشی از آزیترومایسین متابولیسم کبدی میشود ، اما اکثر دوز تجویز شده بدون تغییر در صفرا دفع می شود. آزیترومایسین یک داروی تجویزی است و فقط از دامپزشک یا با تجویز دامپزشک قابل تهیه است. آزیترومایسین فقط برای استفاده در انسان ثبت شده است. این دارو برای استفاده در حیوانات توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تایید نشده است، اما به طور قانونی توسط دامپزشکان به عنوان یک داروی انتی بیوتیکی تجویز می شود.

نام های تجاری و نام های دیگر ازیترومایسین

فرمولاسیون انسانی: چندین اسم تجاری انسانی شامل Zithromax® (Pfizer)، Zithro، Zaraxin، Clamelle، Zedbac، Zmax، AzaSite و همچنین فرمولاسیون های مختلف ژنریک است. فرمولاسیون دامپزشکی: ندارد

کاربرد ازیترومایسین در گربه و سگ

رایج ترین موارد استفاده از آزیترومایسین در حیوانات خانگی از جمله سگ و گربه ، برای درمان عفونت های ناشی از میکروارگانیسم های حساس شامل:

• پوست
• دستگاه تنفسی
• دستگاه تناسلی

کاربردهای اضافی برای درمان اوتیت میانی (عفونت گوش داخلی)، علل باکتریایی کراتیت و ورم ملتحمه، هیپرپلازی لثه ناشی از سیکلوسپورین، سیتااکسونوز حاد، توکسوپلاسموز و عفونت بابزیا گیبسونی است. همچنین شواهدی وجود دارد که آزیترومایسین ممکن است در درمان پاپیلوماتوز ویروسی در سگ ها کمک کند.

تداخلات ازیترومایسین با سایر داروها

آزیترومایسین می تواند با داروهای خاصی تداخل داشته باشد که عبارتند از:

1. آزیترومایسین ممکن است سطح سرمی دیگوکسین را در بیماران قلبی که دیگوکسین مصرف می کنند افزایش دهد. همچنین می تواند سطح سرمی تئوفیلین و متیل پردنیزولون را افزایش دهد.
2. آزیترومایسین می تواند باعث کاهش کلیرانس تریازولام و میدازولام و افزایش اثرات فارماکولوژیک شود.
3. پیموزاید در بیمارانی که آزیترومایسین دریافت می کنند منع مصرف دارد و بالعکس (ممکن است منجر به مرگ شود).
4. به حیوانات تحت درمان با سیزاپراید نباید آزیترومایسین یا سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید داده شود.
5. داروهای متابولیزه شده توسط سیتوکروم P450 (مانند کاربامازپین، ترفنادین، سیکلوسپورین، هگزوباربیتال و فنی توئین) سطح سرمی آنها توسط آزیترومایسین افزایش می یابد.
6. آنتی اسیدهای خوراکی جذب آزیترومایسین را کاهش می دهند. هنگام استفاده، داروها باید بین 2 تا 3 ساعت از یکدیگر جدا شوند.
7. آزیترومایسین در صورت تجویز زیر جلدی با کلرامفنیکل ناسازگار است.
8. فنوباربیتال، یک داروی رایج تشنج، می‌تواند آنزیم‌های متابولیک را تغییر دهد و در نتیجه درمان با آزیترومایسین بی‌اثر شود.
9. سایر داروهایی که باید با احتیاط مصرف شوند عبارتند از سوتالول، اوندانسترون، دولسترون، کتوکونازول، ایتراکونازول و انروفلوکساسین. درباره اوندانسترون در حیوانات خانگی بیشتر بدانید .

اگر حیوان خانگی شما هر یک از داروهای ذکر شده در بالا را مصرف می کند، در مورد استفاده از آزیترومایسین با دامپزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در درک خطر نسبت به فایده آن کمک کنند و اینکه آیا این دارو برای حیوان خانگی شما مناسب است یا خیر.

اقدامات احتیاطی و عوارض جانبی

اگر نگران مصرف دوز سمی دارو توسط حیوان خانگی خود هستید و هر یک از عوارض جانبی زیر را مشاهده کردید، با دامپزشک خود تماس بگیرید یا از طریق مشاوره فوری با دامپزشکان آنلاین دکترپت در ارتباط باشید.

در حالی که آزیترومایسین به طور کلی در صورت تجویز توسط دامپزشک بی خطر و موثر است، اما در برخی از حیوانات می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. مهمتر از همه، آزیترومایسین نباید در حیواناتی با حساسیت مفرط شناخته شده یا حساسیت به آزیترومایسین یا سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید استفاده شود. توجه: سایر ماکرولیدها شامل کلاریترومایسین، اریترومایسین و روکسی ترومایسین هستند. اگر حیوان خانگی شما به هر یک از این داروها واکنش نشان داده است، بلافاصله دامپزشک خود را مطلع کنید.

در سگ‌ها و گربه‌ها، در صورت وجود بیماری کبدی یا کلیوی با احتیاط زیاد استفاده شود و با نارسایی این اندام‌ها از آن اجتناب شود. شایع ترین عوارض جانبی مربوط به دستگاه گوارش است، مانند استفراغ، اسهال یا درد شکم. آریتمی های قلبی، از جمله تاکی کاردی بطنی، ممکن است توسط آزیترومایسین ایجاد شود. اختلال عملکرد کلیه، از جمله نفریت بینابینی و نارسایی حاد کلیه، ممکن است رخ دهد و عملکرد کبد ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. ممکن است در حیوانات خانگی که فرمولاسیون چشمی را دریافت می کنند، تحریک چشم ایجاد شود. هنگامی که ارگوتامین یا دی هیدروارگوتامین به طور همزمان با آزیترومایسین تجویز می شود، سمیت ارگوت ممکن است رخ دهد.

نکات کلیدی مصرف در حیوانات خانگی

آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک است که در سگ ها و گربه ها برای درمان عفونت های تنفسی، ادراری و پوستی استفاده می شود. آزیترومایسین بدون نسخه در دسترس نیست. این یک داروی تجویزی است و فقط باید تحت راهنمایی یک دامپزشک مجاز تجویز شود. نسخه را می توان از دامپزشک خود تهیه کرد و در بیمارستان های دامپزشکی یا اکثر داروخانه های انسانی پر کرد. دوز، مدت و دفعات درمان بسته به شرایط زمینه‌ای، پاسخ به دارو و ایجاد عوارض جانبی متفاوت است. آزیترومایسین می تواند با سایر داروها تداخل داشته باشد. در حالی که آزیترومایسین به طور کلی بی خطر و موثر است، عوارض جانبی در برخی از حیوانات خانگی دارد که اسهال شایع ترین آنها است.

اشکال دارویی موجود ازیترومایسین در دامپزشکی

قرص ها: قرص های خوراکی 250، 500 و 600 میلی گرمی در دمای اتاق قابل نگهداری است. کپسول: 250 میلی گرم و 500 میلی گرم. در دمای اتاق قابل نگهداری است. پودر تزریقی ( در ایران موجود نیست): 500 میلی گرم (لیوفیلیزه) در ویال های 10 میلی لیتری. در صورت بازسازي و نگهداري در يخچال به مدت 7 روز و در دماي 86 درجه فارنهايت يا به مدت 24 ساعت پايدار است. پودر سوسپانسیون خوراکی: 100 میلی گرم/5 میلی لیتر، 200 میلی گرم/5 میلی لیتر و 1 گرم در بسته. بین 41 تا 86 درجه فارنهایت ذخیره کنید. محلول چشمی: 1% در بطری 2.5 میلی لیتری. باید 14 روز پس از باز کردن در یخچال نگهداری شود و دور ریخته شود. فقط برای استفاده موضعی. خمیر دندان: خمیردندان های آزیترومایسین ممکن است در داروخانه های ترکیبی با قوت هایی از 5٪ تا 8.5٪ در طعم های مختلف ساخته شوند. فقط برای مصرف خوراکی.

اطلاعات دوز آزیترومایسین برای سگ و گربه

آزیترومایسین هرگز نباید بدون مشورت با دامپزشک تجویز شود. این یک دارو انتی بیوتیکی با نسخه برای حیوانات خانگی است .

ممکن است با غذا یا بدون غذا داده شود. برای حیوانات خانگی که از حالت تهوع، استفراغ یا اسهال رنج می برند، بهتر است دارو همراه با غذا داده شود.

درصورتی فراموشی یک دوز ازیترومایسین در سگ و گربه : اگر یک دوز آزیترومایسین را فراموش کردید، دوز بعدی را طبق برنامه تجویز کنید. دوز را دو برابر نکنید. دوز توصیه شده برای حیوان خانگی شما بسته به بیماری زمینه ای که تحت درمان قرار می گیرد متفاوت است. برای مثال، ممکن است در سگ‌های مبتلا به عفونت کوکسیدیوز با دوز 15 میلی‌گرم بر کیلوگرم دو بار در روز به مدت 7 روز یا برای سگ‌های مبتلا به عفونت ژیاردیا با دوز 5 میلی‌گرم بر کیلوگرم یک بار در روز مصرف شود. در حالی که تفاوت قابل توجهی در دوز وجود دارد، دوز معمول در سگ ها 5 تا 10 میلی گرم بر کیلوگرم بصورت خوراکی یک بار در روز تا حداکثر 7 روز است. در گربه ها، دوز معمول 5 تا 15 میلی گرم بر کیلوگرم بصورت خوراکی هر 12 تا 24 ساعت تا 7 روز است. برخی از دامپزشکان ممکن است کاهش تدریجی دفعات مصرف را به هر 3 تا 5 روز برای یک سری دوز در هنگام درمان برخی بیماری ها (مانند عفونت های تنفسی در گربه ها) توصیه کنند. مجدداً، دوز و مدت مصرف بستگی به شرایط تحت درمان، پاسخ به دارو و ایجاد عوارض جانبی دارد. مطمئن باشید که نسخه را تکمیل کنید مگر اینکه به طور خاص دستور داده شده باشد